Zoektocht |
     |
Foto's maken is fun. Composities zoeken is een ander verhaal. En juist dat laatste is onze drijfveer. In 2013 reden we ruim 7.000 km om mooie pics te schieten. Soms honderden km's voor 1 foto.
Iedere dag dat wij de camera op de achterbank hebben zal bestaan uit het afleggen van kilometers. Vele oneindige kilometers met een reëele kans op 0 foto's. Zo ook afgelopen week waarbij we een adresje hadden weten te scoren. Een adresje die bestond uit een leegstaande herenboerderij. Een droom voor een stel lokalen zoals wij. Een affiche waar je reikhalzend naar uitkijkt, een zoektocht waarbij je hoopt op een pot goud aan het einde van de regenboog. Een tocht waarbij je adrenalinestoot reeds vele malen intenser door je aderen heen giert dan een ritje in de Goliath van Walibi.
Een foto maken is voor ons iets totaal anders dan voor een hoop andere knoppendrukkers; wij zijn afhankelijk van variabelen. Veel meer variabelen dan de gemiddelde Begonia-fotograaf in een studio. Een locatie is leuk maar in 9 van de 10 gevallen druip je moedeloos af met welgeteld 0 foto's.
Onze reis begon zoals alle jaren. Koffie, broodjes, opgeladen accu's, camera's, schoongemaakte lenzen, lege SD kaartjes, bestuderen Google Earth beelden van de locatie, rugzak met alle toebehoren, volgetankte auto en hopen op droog weer. Tijdens de rit neemt je fantasie weer het welbekende variabele loopje met je... Bestaat de locatie nog? Kun je er komen? Hoe is de (sociale) controle? Staan er hekken? Bewoond door krakers? Is alles wel/niet dicht getimmerd? Is er alarm?
Onderweg kwamen we steeds dichterbij....echter, eenmaal aangekomen.... zijn we niet. Ondanks alle andere variabelen die ik zojuist opnoemde was er nog eentje; we konden de locatie simpelweg niet vinden. En ook dát is niet de eerste keer dat dit ons overkwam. Wederom werden we geconfronteerd met wat onze hobby nou inhoudt en dat is dat nooit iets vanzelfsprekend is. Elke onderneming blijkt een uitdaging. Bij elke tocht hoop je op een pot goud. Elke rit blijft een verrassing. Zo ook nu en dat is mede waarom wij dit zo kicken vinden. Zóveel variabelen en geen enkele garantie.
Eenmaal thuisgekomen hadden we uiteindelijk 1 foto.... een foto van een boom.... 1 fucking boom. Maar die boom was wel de meest relaxte boom in de hele omgeving.
