Big brother is watching you |
     |
Een dag, een druilerige dag. M'n ogen staan op roodstand, de koffie pruttelt alsof 't een eeuwigheid duurt en 2 dagen weekend was geestelijk weer een grotere uitputtingsslag dan 5 dagen werk. Kortom; zondag heeft me welkom geheten.
Nadat het apparaat het teken heeft gegeven dat het veilig is om de koffie te nuttigen ga ik zitten. Mok links, ontbijtkoek rechts, iPad in het midden. Het is weer tijd, tijd om mezelf te voeden met mediafood waarbij het humanistisch voyeurisme weer opborrelt alsof het stond te wachten wanneer ze weer toe kon slaan. Ik surf, kijk en lees de topics die interessant zijn totdat.... ik ineens een artikel lees over 2 urbexers die haarfijn uitleggen wat ze doen, hoe ze te werk gaan en wat je allemaal wel niet meemaakt. En als toetje gaven ze ook nog enkele locaties door. Het oor van m'n mok brak.... mijn scherm barstte spontaan uiteen. Wat de neuque waren die gasten mee bezig? Ik voelde de vloer onder m'n voeten vandaan getrokken worden. Jarenlange speurtochten, vele, vele duizenden kilometers asfalt, modderwegen, verboden weggetjes, bekeuringen en bedreigingen verder gaan 2 op hol geslagen mediageile pubers uitleggen wat echte urbexers het liefst onder de pet houden. Ik was van slag.
Een maand later...wéér was het raak. In de Linda, je weet wel, dat quasi populaire, met klapperende eierstokken, in midlife crisis verkerende vrouwenblad besteedde ook weer een paginagroot artikel over... urbex. En ja hoor, weer een paar van die puistpunnikende kiddo's die alle geheimen blootlegden voor one minute of fame in een vrouwenblad. Ik heb ze punaises toegestuurd, de losers.
Een week later. De Telebraaf; dé krant met een objectieve *kuch* kijk op de wereld besteedde óók weer een paginagroot artikel over urbex. En wéér werden geheimen blootgelegd. Weer later, DWDD gaf een paar amateurs de tijd, podium en fame om ook weer een veilig en heilig opgebouwd urbex movement met de grond gelijk te maken. ik was compleet van slag! Want wat je nu gaat krijgen zijn dozijnen huismoekes en onwetende tieners die met hun veel te dure camera en te veel vrije tijd in plaats van hun playstations, kids, bomen en bloemen nu ineens denken dat ze ook urbexers zijn. Ik zie het al voor me. Nummertje trekken om een leegstaande fabriek binnen te gaan, SBS6 die een paar fakers staan te interviewen voor een leegstaand pand terwijl je zelf 500 km in de benen hebt en via gevaarlijke omwegen eindelijk binnen bent gekomen. Dat je ineens op Facebook foto's voorbij ziet komen van mafketels die op dezelfde plek zijn geweest en uitgebreid gaan vertellen waar dat was. Alles voor de fame. Nee!
Echte urbexers walgen van deze mediahetze en figuranten die voor de fame van hun voetstuk vallen. Urbexers willen dit helemaal niet. Urbexers willen alleen het resultaat delen met de wereld, maar niet hoe gerechten worden gemaakt. Een kok vertelt ook zijn geheimen niet. Een bakker bewaart zijn ingrediënten ook in zijn kluis. Coca-Cola trakteert je ook op een vet ingesmeerde middelvinger als je vraagt om hun geheim. En wat je nu gaat krijgen is dat iedere puist of hangtiet met een camera nu ineens denkt dat ze urbexers zijn, cool zijn en shit op de plaat kunnen leggen net als de real Mccoy. Mijn vermoedens bleken juist. Binnen een week nadat de media onze geheimen blootlegden hadden de eerste figuranten de heilige gronden reeds ontheiligd en stonden de meest belabberde pics met uitleg én locatie online. Ga terug! Ga kantklossen, bakkerijen op de foto zetten. Er staan prachtige bomen in jullie straat. Geniet ervan, ga er voor staan en zet het mooiste blaadje op de foto.
Idem met huwelijksfotografen. Net zulke heiligschenners als die puisten. Komen op (gevaarlijke) locaties om foto's te schieten met bruidsparen. Alles voor het geld en de fame. Ik weet.... ik klink wellicht als een oude knorrepot maar het idee dat we zelf vele tienduizenden kilometers hebben afgelegd om voor onze kijkers de mooiste locaties te vinden, te fotograferen en te delen worden nu door heiligschenners misbruikt, vernietigd en leeggeroofd. Dan begrijp je de essentie niet van echte urbex en ben je weer die typische Hollander. Ga weg!
